سلول درمانی

فیلرها به عنوان یکی از روش‌های محبوب و کم‌تهاجم در حوزه زیبایی و جوان‌سازی پوست شناخته می‌شوند. این مواد تزریقی که معمولاً در نواحی مختلف صورت مانند گونه‌ها، لب‌ها و خطوط اطراف دهان و بینی استفاده می‌شوند، با پر کردن بافت‌های خالی و بازگرداندن حجم از دست رفته، به رفع چین و چروک‌ها و بهبود فرم و تقارن چهره کمک می‌کنند. در گذر زمان، پوست به دلیل کاهش تولید کلاژن و الاستین، نازک‌تر و شل‌تر می‌شود و نشانه‌های پیری همچون خطوط ریز و افتادگی بیشتر نمایان می‌گردند. فیلرها با پر کردن این نواحی و تحریک تولید کلاژن، ظاهر جوان‌تری به پوست می‌بخشند.

استفاده از فیلرها به‌ویژه برای افرادی که به دنبال راهکارهای غیرجراحی برای جوان‌سازی هستند، گزینه‌ای مطلوب است. این روش نه تنها نتایج سریع و بلافاصله پس از تزریق را به ارمغان می‌آورد، بلکه در بسیاری از انواع فیلرها، اثرات طولانی‌تری در بهبود ساختار پوست و حجم‌دهی به همراه دارد. به عنوان مثال، برخی از فیلرهای محرک کلاژن، علاوه بر نتایج فوری، فرایندهای طبیعی بدن را برای تولید پروتئین‌های ضروری و ترمیم بافت‌های پوستی فعال می‌کنند و به تدریج به بهبود کلی پوست می‌انجامند.

با گسترش استفاده از فیلرها، انواع این فیلرها نیز گسترش یافته و امروزه با انواع فیلرهای توسعه یافته و تغییر یافته روبرو هستیم. در مبحث ترکیبات فیلرها، فیلرها را میتوان به صورت کلی به دو دسته فیلر فعال و فیلر غیر فعال تقسیم بندی کرد که در این نوشته به بررسی این تفاوت بین فیلرها خواهیم پرداخت و به معرفی فیلر های فعال به عنوان نسل جدیدی از فیلرها میپردازیم.

فیلرهای فعال و غیر فعال

فیلرها به دو دسته کلی فعال و غیرفعال تقسیم می‌شوند که هرکدام کاربردها و ترکیبات خاص خود را دارند و برای اهداف زیبایی و ترمیمی مختلف به کار می‌روند. فیلرهای فعال، یا همان فیلرهای محرک تولید کلاژن، حاوی موادی هستند که پس از تزریق، فرایندهای بیولوژیکی را تحریک کرده و باعث افزایش تولید کلاژن و سایر پروتئین‌های ساختاری در پوست می‌شوند. این فیلرها با تحریک فیبروبلاست‌ها، سلول‌های سازنده کلاژن، باعث ایجاد پوست ضخیم‌تر، محکم‌تر و جوان‌تر می‌شوند. ترکیبات این فیلرها شامل پلی-ال-لاکتیک اسید (مانند Sculptra) و هیدروکسی‌اپاتیت کلسیم (مانند Radiesse) است که هردو مواد با تحریک سلول‌ها و فرآیندهای طبیعی بدن به ساخت کلاژن و بازسازی بافتی کمک می‌کنند. از آنجا که این مواد فعال به تحریک واکنش‌های بیولوژیکی می‌پردازند، اثرات آنها ممکن است با گذر زمان آشکار شود و به مرور زمان بافت‌ها را بهبود بخشد.

در مقابل، فیلرهای غیرفعال حاوی ترکیباتی هستند که به جای تحریک تولید کلاژن، کلاژن یا مواد مشابه آن را به صورت مستقیم وارد پوست می‌کنند. به این صورت، ساختار پوست بلافاصله پس از تزریق پر می‌شود و نتیجه‌ای سریع و قابل مشاهده به دست می‌آید. این فیلرها شامل موادی مانند کلاژن تزریقی، هیالورونیک اسید (HA)، و پلی‌کاپرولاکتون هستند که به دلیل خاصیت پرکنندگی و حفظ رطوبت در پوست باعث رفع چین و چروک‌ها و کاهش عمق خطوط می‌شوند. هیالورونیک اسید به‌ویژه در فیلرهای غیرفعال محبوبیت زیادی دارد، زیرا توانایی جذب و نگهداری آب در پوست را داراست و می‌تواند حجم مورد نیاز را بلافاصله پس از تزریق به پوست بازگرداند. برخلاف فیلرهای فعال، اثرات این نوع فیلرها کوتاه‌مدت‌تر بوده و به مرور زمان توسط بدن جذب و از بین می‌روند.

فیلر فعال چیست ؟

فیلرهای فعال موادی هستند که علاوه بر پر کردن فضاها و بازگرداندن حجم از دست‌رفته، دارای خواص بیولوژیکی هستند و می‌توانند فرآیندهای طبیعی بدن را تحریک کنند. این نوع فیلرها معمولاً شامل موادی مانند اسید هیالورونیک، پلی‌لاکتیک اسید یا هیدروکسی‌اپتیت کلسیم هستند. این مواد می‌توانند:

  • تحریک تولید کلاژن: با تحریک فرآیندهای بازسازی، باعث تولید کلاژن جدید در پوست می‌شوند که باعث بهبود الاستیسیته و سفتی پوست می‌شود.
  • ماندگاری بلندتر: به دلیل اثرات بیولوژیکی، تأثیر فیلرهای فعال نسبتاً بلندمدت است، زیرا علاوه بر پر کردن، باعث جوانسازی نیز می‌شوند.

فیلر غیرفعال

فیلرهای غیرفعال صرفاً به عنوان پرکننده استفاده می‌شوند و هیچ فعالیت بیولوژیکی در پوست ندارند. این نوع فیلرها عموماً شامل موادی مانند سیلیکون یا هیدروژل‌های مصنوعی هستند که:

  • ماندگاری طولانی‌تر: به دلیل عدم جذب توسط بدن، مدت زمان بیشتری در پوست باقی می‌مانند.
  • عدم تحریک فرآیندهای طبیعی پوست: این نوع فیلرها فقط پرکننده هستند و به بازسازی و بهبود بافت پوست کمکی نمی‌کنند.

مقایسه فیلر فعال و غیر فعال

  • کاربرد در چین و چروک و خطوط عمیق: فیلرهای فعال مناسب‌ترند زیرا پوست را هم‌زمان با پر کردن، جوانسازی می‌کنند.
  • حجم‌دهی به قسمت‌های خاص: فیلرهای غیرفعال ممکن است برای مواردی مانند پروتز گونه‌ها یا لب‌ها مناسب‌تر باشند، به ویژه برای کسانی که به دنبال نتایج بسیار ماندگار هستند.
  • مراقبت‌های پس از تزریق: فیلرهای فعال ممکن است نیاز به مراقبت کمتری داشته باشند، زیرا بدن آن‌ها را به عنوان بخشی از بافت خود می‌پذیرد، در حالی که فیلرهای غیرفعال ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک یا حساسیت شوند.

تشابه عملکرد فیلر فعال و اگزوزوم

از برخی جهات می‌توان گفت که فیلرهای فعال و اگزوزوم‌ها از نظر عملکردی تشابهاتی دارند، اما تفاوت‌های مهمی نیز بین آن‌ها وجود دارد.

شباهت‌های عملکردی

  1. تحریک فرآیندهای طبیعی بازسازی و ترمیم پوست:
    • فیلرهای فعال حاوی موادی هستند که می‌توانند تولید کلاژن را تحریک کرده و فرآیند جوان‌سازی پوست را تقویت کنند. این فیلرها از نظر عملکرد در سطح سلولی، شبیه به مواد ترمیمی عمل می‌کنند.
    • اگزوزوم‌ها نیز دارای مواد مولکولی مثل RNA و پروتئین‌ها هستند که می‌توانند فرآیند بازسازی و ترمیم بافت را تحریک کنند و در تقویت عملکرد سلول‌ها مؤثر باشند.
  2. ماندگاری و تأثیر طولانی‌مدت:
    • هر دو می‌توانند نتایج طولانی‌مدت در جوانسازی و بهبود کیفیت پوست به همراه داشته باشند. این تأثیرات به واسطه تحریک سلول‌ها و فرآیندهای بازسازی طبیعی پوست در هر دو مشاهده می‌شود.
  3. افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود خاصیت ارتجاعی پوست:
    • اگزوزوم‌ها و فیلرهای فعال هر دو می‌توانند در بهبود خاصیت ارتجاعی و ساختار پوست نقش داشته باشند، زیرا با ایجاد تغییرات در سطح سلولی، بافت‌های جدید و قوی‌تری ایجاد می‌کنند.

تفاوت‌های کلیدی

  1. ترکیب و ساختار:
    • فیلرهای فعال عموماً شامل مواد بیولوژیک یا شیمیایی مانند اسید هیالورونیک هستند، در حالی که اگزوزوم‌ها ذرات بسیار کوچک از سلول‌ها هستند که RNA، پروتئین‌ها و سایر مولکول‌های فعال بیولوژیکی را حمل می‌کنند.
  2. مکانیزم عمل:
    • فیلرهای فعال به عنوان پرکننده عمل می‌کنند و هم‌زمان فرآیندهای بازسازی مانند تولید کلاژن را تحریک می‌کنند.
    • اگزوزوم‌ها به واسطه ارسال سیگنال‌های مولکولی و تبادل اطلاعات بین سلول‌ها، تأثیرات بازسازی را اعمال می‌کنند و به نوعی مانند پیام‌رسان‌های بیولوژیکی عمل می‌کنند.
  3. نوع تأثیرگذاری بر پوست:
    • فیلرهای فعال تأثیر مکانیکی بر پر کردن حجم پوست دارند، اما اگزوزوم‌ها بیشتر روی بهبود عملکرد سلولی و انتقال پیام‌های بیولوژیک به سلول‌های آسیب‌دیده برای ترمیم تأثیر می‌گذارند.

بنابراین، هرچند از نظر عملکردی شباهت‌هایی در فرآیندهای بازسازی و جوانسازی دارند، اما در نوع و مکانیزم اثرگذاری تفاوت‌های مهمی دارند و می‌توانند مکمل یکدیگر در درمان‌های پوستی باشند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *